Patricia van den Broek Kinderen 31 aug 2017, 13:06

Leestijd: 5 minuten

6x dit is waarom het goed is om je kind alleen te leren slapen

Vooropgesteld: er is natuurlijk geen goed of fout. Maar co-sleeping met mijn kind, ik begin er zelf niet aan. Niet omdat ik het niet fijn vind, zo’n kleine wurm in mijn bed, maar omdat ik denk dat het beter is voor mijn dochter (3) als een kind alleen leert slapen. En voor ons uiteindelijk ook.

Co-sleeping

Elke ouder is anders, dus iedereen denkt vast ook anders over samen slapen met je kroost. Ik heb vriendinnen die met de hele familie op één kamer slapen, anderen vinden het prima als het spul er ‘s nachts tussen komt liggen. Maar aan mijn bed geen polonaise. Ieder slaapt bij ons in zijn eigen mandje.

Niet zelf leren slapen

Ik heb als kind nooit geleerd om zelf te slapen. Mijn ouders hadden niet het beste huwelijk, en dus kwam het erop neer dat mijn zusje en ik vaak bij mijn moeder ‘erbij kropen’. Mijn pa lag dan dubbelgevouwen in mijn hoogslaper. Er waren periodes dat ik echt élke avond meteen met mijn zusje naar het ouderlijk bed vertrok, en mijn vader naar dat van mij. Later, toen ik groter was, sliep ik vaak op een matras voor het ‘grote bed’, mijn moeder en zusje samen erin.

Dat ging zo door tot ik op kamers ging. Ik wist niet beter. We dachten er niet over na. Maar toch: het heeft wel effect op mij gehad. Ik ben ‘s nachts geen held. Bang in het donker, bang om alleen te slapen. Ik heb mijn halve studententijd met het nachtlampje aan getukt. Dat ik later in Amsterdam jarenlang in een soort woongroep woonde, was mijn redding.

Geen oog dicht

Die nachtangst is nooit helemaal weg gegaan. Als mijn vriend nu naar het buitenland moet voor zijn werk, zie ik daar dagen tegenop. Het liefst vraag ik een vriendin om te komen logeren. Maar ja, hallo. Ik ben 38 en heb een kind. Dus verman ik me. Nou ja, ik laat wel alle lichten beneden aan en doe haast geen oog dicht.

Je begrijpt, met dat kind van mij wil ik het anders aanpakken. Wat niet wil zeggen dat alle kinderen die bij hun ouders slapen zo labiel eindigen als ik hoor. Je hebt ook ouders die denken: het komt vanzelf goed. Dat is vast ook zo. Maar ik ben daar niet van. Ik ben een sterke aanhanger van je kind alleen leren slapen, gewoon omdat ik denk dat het beter voor haar is. Daarbij: een ononderbroken slaap is het allerbeste voor je kind. Beter dan wanneer het elke nacht eruit gaat om bij jou in bed te kruipen, zei een slaapcoach ooit tegen mij.

Tussen ons in

Dat alleen leren slapen is ons met heel veel geduld en consequentie gelukt. Zonder dat ik haar het gevoel geef dat ik er niet voor haar ben. En ja, als ze ziek is, gooi ik mijn principes overboord en mag ze voor één keer tussen ons in. Dan vraagt ze er ook om, maar verder eigenlijk nooit.

Hieronder nog even op een rijtje waarom ik belangrijk vind dat mijn kind alleen leert slapen; buiten mijn eigen slaapverleden om, want dat is absoluut niet de hoofdmotivatie.

1. Zichzelf kalmeren

Ik denk dat kinderen die van jongs af aan alleen leren slapen, zichzelf in de nacht beter kunnen kalmeren als ze niet kunnen slapen of wakker worden dan kinderen die dit niet van jongs af aan geleerd hebben. Best een waardevolle tool om te hebben in je leven. Mijn dochter kan dat althans best goed. Alleen als er echt iets is (dorst, heksen die verjaagd moeten worden) roept ze ons. En dan zijn we er natuurlijk voor haar. Soms ga ik na even aaien en knuffelen op een krukje in de deuropening zitten tot ze slaapt. Werkt prima.

2. Zelfstandigheid

Uit veel onderzoeken blijkt ook dat het bijdraagt aan de zelfstandigheid van kinderen. Kan ik me helemaal in vinden. Je kind is trots als het alleen kan fietsen, zich kan aankleden en dus ook als het alleen kan slapen. Het is het mooiste goed wat je iemand kunt meegeven: het vertrouwen hebben en de vaardigheid om niet afhankelijk te zijn van anderen als het gaat om je slaap. Iets wat ik zelf dus helemaal niet heb meegekregen van thuis. Nu denk je misschien: ach, dat kan een kind toch ook leren als het ouder is? Misschien. Maar liever te vroeg, dan te laat.

3. Dag eigenbelang

Kijk, ik vind het heerlijk als mijn dochter bij me slaapt. Soms lig ik in bed en denk ik: wat lijkt het me fijn als ze nu lekker tegen me aan ligt. En roept ze ons ‘s nachts, dan is het vaak de makkelijkste oplossing om haar op te pakken en tussen ons in te leggen, zodat we allemaal snel verder kunnen tukken. Maar ga ik dan uit van mijn eigen belang of dat van mijn kind? Ik denk het eerste. Dus doen we dat maar niet. dat kroelen doen we ‘s ochtends wel, als ze ons blij wakker komt maken.

4. Privacy

Met een kind heb je al zo weinig privacy, de meeste moeders kunnen niet eens rustig naar de plee of douchen, dus als je dat in je eigen bed kunt behouden, is dat wel zo fijn. Vind ik dan. Kun je daar tenminste óók nog eens bedvogelen met je wederhelft enzo.

5. Andere manieren om een band te creëren

Zoals ik al eerder zij, soms verlang ik er echt naar om ‘s nachts naast haar te liggen. Maar ik denk dat het goed is om andere manieren te vinden om tijd met elkaar door te brengen die ‘beter’ voor haar zijn, manieren waarbij er geen afhankelijkheid ontstaat, zoals lekker voorlezen of samen uitgebreid in bad.

6. Angsten overwinnen

Elk kind is wel eens bang. Mijn dochter is dat voor heksen en soms is er ook een boze wolf. Maar het komt steeds minder vaak voor dat ze me ‘s nachts bang roept. Misschien omdat ik altijd samen met haar alle ‘stoute’ figuren wegjaag en haar het vertrouwen geef dat we heel dicht bij haar zijn, mochten ze terugkomen. In principe overwint ze die angsten, met onze hulp, in haar eigen bedje. Dat móet haar wel zelfvertrouwen geven.

LEES OOK: dochtertje leert moeder onderwacht een wijze les over haar zelfbeeld, prachtig!