Muriel Oonincx Baby 24 mei 2016, 07:00

Leestijd: 4 minuten

6 redenen waarom je beter het geslacht van je baby niet wil weten

Ben je zwanger dan kom je geheid in een rollercoaster van emoties, gevoelens en ook besluiten die je gaat nemen als de baby er is. Thuis of ziekenhuis bevallen, borst of fles, de naam, de babykamer, de kraamlijst. En een van de eerste en belangrijke keuzes: wil ik het geslacht van de baby weten? Het heeft zo zijn voordelen (kleur van de kamer en kleertjes en kinderwagen). Maar bekijk het ook eens zo. Het niet weten heeft misschien nog wel veel meer voordelen…

Eerste even een disclaimer: allereerst en bovenal hoop je op een gezond kind, geslacht is volkomen onbelangrijk als het aankomt op een gezonde baby ter wereld brengen. Ik kan het weten, want bij mijn derde zwangerschap leek er vanalles mis te zijn en maakte ik me voor het slechte nieuws enorm druk over weer een jongetje (de derde) of toch dat stiekem gewenste meisje. Puntje bij paaltje, toen ik het verlossende telefoontje kreeg dat ons groeiende kindje toch gezond was, vergat ik zelfs te vragen naar het geslacht en sprong ik een gat in de lucht toen het weer een mannetje was.

Maar niets is leuker dan bij een onbezorgde zwangerschap je druk maken om vanalles, want van die tijd van zwanger zijn wil je zo lang en intens mogelijk genieten. Dus hier komt ‘ie:

6 redenen waarom je het geslacht niet wil weten

1. Levendige gesprekken en buikdiscussies

‘Goh, je draagt wel echt naar voren hè, dan moet het een jongetje zijn.’ ‘Meid, je ziet eruit alsof je net de marathon hebt gelopen, achterstevoren welteverstaan. Dat kan niet anders dan een meisje zijn.’ Heerlijk toch dat soort gesprekken? Je kunt je verkneukelen over veranderingen in je lichaam, het niet meer kunnen ruiken van koffie of het snakken naar de meest vreemde voedingscombinaties (een raketje met nieuw haring! Ja, echt). Het levert bottomline een hoop fun en gesprekken op.

2. Denk niet blauw, denk niet roze

Denk aan de kleur van … ik-weet-het-niet. Dat jongens blauw dragen en meisjes roze lijkt achterhaald maar kijk maar eens in een willekeurige wieg bij de buurtsuper of crèche en pasgeborenen zijn uitgetekend in blauw en roze. Ik vermoed een samenzwering van het genootschap van babykleding verkopers, want zodra je het geslacht weet word je automatisch aangetrokken tot de twee kleuren en hetzelfde geldt voor oma’s in spe, buurvrouwen, vriendinnen en achtertantes. Vanuit heinde en verre worden er sokjes en slabbetjes en rompertjes verzonden. Ik-weet-het-niet Wit is toch een stuk minder populair en schreeuwt minder hard KOOP-MIJ. En dat is best bevrijdend want uiteindelijk word je van minder spullen gelukkig en draagt je baby vaak een van twee toppakjes of outfits die je meestal zelf gekocht hebt.

3. Oeps, foutje bedankt

Leuk die echo en ze kunnen zo veel tegenwoordig. Maar toch… je zult niet de eerste zijn die de babykamer al in vol ornaat (blauw, roze? Zie punt 2) klaar heeft en oeps dan komt er toch een ‘blauw’ exemplaar uit.

Het overkwam deze ouders en ze maakten het op een hele leuke manier bekend aan hun familie >

4. Teleurstellingen voorkomen

Tegen de tijd dat je na uren weeën en drie kwartier persen een gezonde baby eruit hebt weten te wurmen ben je zo blij, euforisch en kapot dat je alleen nog maar zielsgelukkig bent met een gezonde baby en jouw topprestatie. Jongen, meisje, kom hier met dat glibberige lijfje. Het is een kindje!

5. Ontmaskering van ‘helderziende’ tantes

Iedereen heeft wel iemand in de familie of vriendenkring die het altijd bij het rechte eind heeft. Dat gaat meestal zo: ‘Ik heb het nooit mis, mijn voorspellingen komen altijd uit. Ik zie het aan het putje boven bij de bil van je oudste, of ik zie het in de glinstering van je ogen. Meestal komt het doordat je zelf toch iets weggeeft waardoor de ander het ziet aan je. Afijn, nu jij het zelf niet kan weggeven heeft het wel iets grappigs als je tante Annies hoort als je vertelt dat het deze keer toch echt niet een meisje maar een jongetje is.

6. Verrassingsei

Als ik kijk naar mijn zoontje die een kinderei openmaakt en dan in extase kan zijn van de verrassing van het prulspeeltje dat erin zit om er vervolgens uren mee te spelen. Het doet me denken aan hoe lang geleden het was dat ik echt volledig verrast werd. Het was niet mijn surprise huwelijksreis, te veel hints. Het was ook niet mijn vrijgezellenparty (of ik mijn jurk nog een keer kon komen doorpassen, yeah right). Volwassenen laten zich moeilijk verrassen. Reken maar dat de geboorte van je baby zonder geslacht in het rijtje legendarische verrassingen komt te staan. Onverslaanbaar.

Wist jij het geslacht van je baby? En wat was de reden? Deel het hier met ons.

Dit koppel wist hun familie met nog veel meer dan één kindje te verrassen, hilarisch!