13 dingen over ouderschap die niemand je had verteld
Natuurlijk hadden vrienden met kinderen en je ouders je vroeger al van alles verteld. Maar sommige dingen kon je alleen door schade en schande leren over het ouderschap. Herkenbaar?
Niemand heeft je deze 13 dingen verteld over ouderschap
- Je kind is geen kopie van jou of van je partner. Misschien lijkt je kind wel een beetje op een van jullie, maar uiteindelijk heeft het een heel eigen karakter. En wat dat precies is, weet je niet van tevoren. Je zult het vanzelf ontdekken.
- Ze zullen nooit goed luisteren. Ja, je doet er je best voor dat je kind gehoorzaamt. Maar het lukt nooit helemaal. Want nét als je het onder de knie hebt en je kind lijkt te luisteren, breekt er weer een nieuwe leeftijdsfase aan. Dan moeten er weer nieuwe dingen ontdekt worden en zal je kind opnieuw zijn of haar positie bepalen ten opzichte van jou.
- Geduld heb je nooit genoeg. Met kinderen duurt alles drie (of tien) keer zo lang dan wanneer je het zelf zou doen. En het lijkt wel alsof ze je de eerste twintig keer niet horen. Wanhoop niet, iedere ouder verliest zijn geduld weleens.
- Je gaat je kind van nu later missen. Misschien is het amper voor te stellen, zeker niet als je met een zeurend kind door de winkel loopt of als je kind voortdurend koppig of brutaal is, maar écht: ook deze tijd zul je nog gaan missen. Weet je nog dat je kind een schattige peuter was – zou je hem niet weer willen knuffelen zoals toen? Of toen ze dansjes met haar vriendinnetjes deed in de woonkamer? Waar blijft de tijd…
- Je maakt je zorgen. Elke dag weer. Het begint al na de geboorte: drinkt je kind wel genoeg, groeit het wel voldoende? En nét als je denkt: ‘Hehe, daar hoef ik me geen zorgen meer om te maken’ (omdat je kind eindelijk een zwemdiploma heeft/veilig kan oversteken/rechtuit kan fietsen), doemt er weer iets nieuws op. Je kind op internet, gevaarlijke spelletjes, je kind alleen naar school, je kind voor het eerst alleen in de trein, verkeerde vrienden, je kind en drank, je kind alleen op vakantie – er is altijd weer iets nieuws om je zorgen over te maken. Dus maak je borst maar nat, want het is nooit klaar. Helaas.
- Je hebt nooit meer tijd over. Ok, dit hadden anderen je wel verteld van tevoren. Maar dat het zó erg zou zijn… Zelfs als je op het toilet zit, weten ze je te vinden. En zelfs als ze redelijk zelfstandig functionerende pubers zijn, verwachten kinderen dat je op elk willekeurig moment tijd voor hen kunt maken. Het is mooi als je er altijd voor hen wilt zijn, maar let op: je kunt dit alleen goed als je goed voor jezelf zorgt!
- Het gaat nooit zoals je het vroeger had bedacht. Of het nu gaat over de dingen de leuke musea die je met je kids zou bezoeken, de geduldige ouder die je had willen zijn of het opgeruimde huis – het gaat allemaal anders. Want het kan zomaar dat je kind zich helemaal niet interesseert voor ‘jouw’ musea, dat het voelt alsof je kind het bloed onder je nagels vandaan haalt en dat je kind zich ontpopt tot een rommelige huisgenoot die ook nog eens je koelkast leeg eet. (De kans op het laatste is overigens erg groot.)
- Je voelt je regelmatig een mislukkeling. Als je kinderen chagrijnig zijn en het op jou afreageren, als je zelf moe bent, als ze niet luisteren of als ze ongelukkig zijn – er zijn talloze momenten waarop je het gevoel hebt dat je het verkeerd hebt aangepakt en dat je je afvraagt of je wel deugt als ouder. Wees niet bang, dit heeft iedere ouder weleens. Het is een van de mindere kanten van het ouderschap.
- Je krijgt voortdurend ongevraagd advies. Of het nu je ouders zijn, een buurvrouw of een ouder op het schoolplein, er zijn altijd mensen die denken te weten wat het beste is voor jouw kind. Soms zitten er nuttige tips bij, maar net zo vaak kun je ze ook van je schouders laten glijden. Je voelt zelf aan wat het beste is voor je kind. Ook dat is ouderschap.
- Ben je al een keer in de valkuil gestapt: ‘Vroeger ging ik altijd…’ Je kunt je kind niet vergelijken met jezelf. Ja, jij bent vroeger ook jong geweest, maar dat was een andere tijd en een ander gezin. En je kind is jou niet.
- Er komt een dag waarop je je niet meer gewenst voelt. Je mag niet meer knuffelen, je bent niet meer de liefste. Alles wat je doet, vindt je kind ineens belachelijk (meezingen met een liedje, de kleren die je aanhebt, de verhalen die je vertelt). Eigenlijk schaamt je kind zich vooral voor je.
- Op diezelfde dag blijk je ook ineens hopeloos ouderwets te zijn. Omdat je niet snel genoeg op een button klikt, omdat je rare emoji’s gebruikt, een film op televisie kijkt of omdat je nog op Facebook zit bijvoorbeeld. Of omdat je hun grapjes niet begrijpt. Gelukkig hoef je niet je best te doen om erbij te horen, want dat lukt toch niet.
- Het duurt misschien even voordat je het echt gelooft, maar het is een heel belangrijk inzicht: relax, die andere ouders doen ook maar wat! Niemand weet hoe opvoeden en het ouderschap het beste werkt. En als ze het al denken te weten: zie punt 9.