Muriel Oonincx Eten 21 mei 2014, 14:39

Leestijd: 7 minuten

De 10 dingen die een jongensmoeder moet accepteren

Gelukkig ben ik zelf altijd al een beetje een tomboy geweest. Klom liever in bomen en rauste over de hei. Droeg de spijkerbroeken met kniestukken van mijn broer. Ging liever op judo dan op ballet. Dat ik drie jongens zou krijgen leek dan ook logischer dan drie meisjes. Ik ben een jongensmoeder.

Het hebben van jongens heeft me misschien wel vrouwelijker gemaakt dan ooit. Mijn make-up skills en vlechttechnieken bewaar ik gewoon tot er meisjes bij de jongens komen, maar voor nu betekent een jongensmoeder zijn dat je een aantal dingen moet accepteren. Ook als je het gewoon niet snapt.

Ben je zwanger van een jongetje of heb je een klein mannetje dat nog in de babyfase zit? Ga even zitten voor deze 10 dingen die een jongensmoeder moet accepteren. Herkenbaar, moeders van het testosteron?

1. Stoeien en vechten is een levensbehoefte

Eerlijk waar, ik heb ze echt niet geleerd bij 8 maanden dat met auto’s spelen betekent dat je ze tegen elkaar aan botst. Of dat het gebruikelijk is dat zo aan het einde van de middag het stoei- en vechtuurtje is aangebroken. Vanaf het moment dat ze kunnen lopen en waarschijnlijk al ver daarvoor zit de fysieke uitlaatklep in de vorm van racen, stoeien, vechten ingebouwd. Het lijken net zonnepaneeltjes. Door het licht en zon ontwaken ze en laden op, waarna de energie vol is en verbruikt kan worden om aan het einde van de dag weer in de ruststand te geraken, waarna elke dag, 365 dagen lang het ritueel zich herhaalt. Blauwe plekken inbegrepen, it’s a warzone out there!

2. Leer scheten en poepgrapjes waarderen en doe mee

Het is niet puur voorbehouden aan jongens, dat weet ik, maar ze vinden scheten altijd en overal grappig. Vooral als ze stinken en al helemaal als jij daar vies op reageert. Als zoon 1 een scheet laat, is het eerste wat ie vraagt aan me: ‘ruik je ‘m? Mijn reactie is steevast: ‘ruiken, ruiken, bwoaahhhh, waar is het gasmasker ik kan niet meer ademhalen, bweehh die was echt zóóó vies.’ Ik kan hem geen groter plezier doen. Meedoen en lachen levert het beste resultaat op, voor iedereen. Je ertegen verzetten of weerstand bieden heeft geen enkel nut. Ook leuk: zelf een stiekeme laten en dan roepen: ‘wie heeft er een stinkie gelaten?’ Om op hun ‘ikke niet’ schalks te kijken en te knipogen. Mama die meedoet, onbetaalbaar. Op zich wel handig om afspraken te maken waar en wanneer het schetenfestijn ff niet op de agenda staat.

3. Het gevecht met de wc

Nu ben ik nooit zo moeilijk geweest met de toiletbril en of hij wel of niet omhoog is. Toch, sinds de entree van vier mannen in mijn huis ben ik een ware drilmaster geworden als het op het schoon houden van het toilet aankomt. Voor je het weet nemen ze een loopje met je en tref je de wc aan in een van de volgende hoedanigheden (waargebeurd):
– lichten aan, drol present
– lichten uit, wc papier op, een wit spoor van papier door het hele huis, de andere rol in het toilet
– lekkage? Nee hoor, er werd wat nagedruppeld
– wc klep dicht, cars auto op witte berg papier
– licht aan, kind weg, kleding present
– wc klep dicht, doorgetrokken en wel. Wasbak overstroomd, papier (de hele rol) present

Goed… De oplossing? Drillen, drillen, drillen. En een checklist die ze moeten afwerken bij het toiletteren:
– licht aan
– klep omhoog
– bril omhoog
– richten
– focus, druppeltijd incalculeren
– drie velletjes (indien meer, geen tv!)
– flush, bril omlaag, klep omlaag
– handjes wassen, drogen met doek (wc papier verboden)
– licht uit, deur dicht

Chapeau!

4. Leer veiligheid opnieuw te definiëren naar jongensstandaard

Ik heb het hier niet over onverantwoordelijk gedrag, laten we dat duidelijk hebben. We komen allemaal van de periode van het pré wassen van nieuwe kleertjes, het schilderen van de babykamer 6 maanden van te voren om verfluchten te laten vervliegen en het welhaast religieuze uitkoken van de spenen en flesjes van de eerste. En bij de allereerste stapjes van de dreumes nauwlettend in de gaten houdt dat ‘ie niet valt. Moeders van een jongen? Herzie de voorzichtigheid met gezwinde spoed. Uitzonderingen daargelaten, jongetjes zijn ruw en zoeken de grenzen op. Ze springen, duiken, glijden, klimmen, vallen, rollen, tackelen totdat er bloed vloeit. Ze eten kattenvoer, lijmen hun vingers vast en eten stenen. Gewoon, je moet het een keer geprobeerd hebben, toch? Heb je meer jongens, zoals ik? Berg je maar, vang de klappen op die je oploopt bij het uit elkaar trekken van uit de hand gelopen stoeipartijen. En haal een bulkvoorraadje pleisters en ander EHBO spul in huis…

5. Geniet van het badritueel

Nee, niet je eigen me-time romantische baddersessies met geurkaarsjes en badzout. Badderen met de boys bedoel ik, waarbij jij op de rand van het bad zit nat te worden. Je kunt er maar beter van leren houden, want ze zullen vaak in bad gaan. Bereid je voor op spettersessies, kleddernatte vloeren, haaienhaar en leeuwenmanen en kilo’s badhanddoeken. Badspeeltjes dienen rubber te zijn, check vooral van te voren of de die cast Cars collectie niet stiekem is meegenomen onder de grote laag schuim. Want ze worden geheid jouw kant op gemikt of die van hun broers of zusjes. Auw.

6. Wees voorbereid op rommel en chaos

Ik hoop dat je niet te veel ‘Clutter free’ verhalen en ‘een schoon huis is een schone geest’ artikelen hebt gelezen. Af en toe grijpt het je bij de keel als je kijkt naar de conditie van je huis. Zelfs met een aupair (oh zegening!) zul je rommel moeten leren accepteren. Het gaat hier niet alleen om het opruimen van speelgoed. Modderpoten, grasvoeten, kleverige handen op muren en glas. De wc (zie boven), het ontbreekt de mannen aan het gen voor schoon zijn.

7. Zorg voor voldoende voedsel, altijd en overal

Deze heb ik niet van mezelf, maar ik voel ‘m aankomen. In het begin eten ze niet zo veel, net als meisjes, eigenlijk. Soms ben je al blij dat je er iets in krijgt. Maar er komt een moment dat het hongermonster in het lichaam van je kleine mannetje kruipt en dan is het hek van de dam. Borden pasta’s vliegen erin, de boterhammen met pindakaas, jam en chocopasta zijn niet aan te slepen en ben je net onderweg na een copieuze lunch dan piepen ze gerust vanaf de achterbank als hongerige vogeltjes ‘honger, honger.’ Drie bananen vliegen er dan met gemak in. Zorg dus maar voor een bulkvoorraad geel apenvoedsel en investeer in een vriezer voor genoeg brood.

8. Kleding is er om kapot te maken, niet om mooi in te zijn

Het verschilt een klein beetje per kind, maar nummer 2 en 3 bij mij krijgen het voor elkaar om naar school of crèche te gaan in een paar stevige, nieuwe jeans en thuis te komen met scheuren in de knieën. Weekend het bos in, trucs oefenen op het skateboard? Reken op gescheurde kleding en vlekken die er nooit meer uitgaan.

9. Naakt geboren is naakt leven, volgens jongens

Zodra ze thuiskomen knipper ik drie keer met mijn ogen en voor ik het weet hebben er twee van de drie geen kleren meer aan. Het liefst lopen ze de hele dag in hun nakie rond. Het kan voorkomen dat ze in een hemdje en boxer rondbanjeren, maar zodra er getoilleteerd moet worden is de naaktheid een feit. Niet dat ik het erg vind hoor, hoewel… het brengt me bij 10.

10. Verzoen je met de hand in de broek of de piemel eruit…

Ik geef toe dat nummer 1 het helemaal niet heeft, maar nummer 2 maakt het ruimschoots goed en nummer 3, tja die heeft broer 2 als voorbeeld , dus dan weet je het wel. Waar ik het over heb? De piemel, wienie, worstje, slurf, poemelaar, het zaakie, hoe je het ook noemt (soms hebben ze er zelf een koosnaam voor). Waarom zou je er niet trots op zijn? Dus wordt er lustig gevoeld, geshowd, geaaid, gedraaid, getrokken. Als ik zeg dat het genoeg is, is de reactie ‘maar hij is zo liehieeef.’ En daar moet je het maar mee doen. Op een bepaald moment hebben ze ook wel door waar het wel en niet kan, tot die tijd is het even doorbijten.

En verder: geniet van de overdaad aan knuffels en kusjes en liefde die je krijgt van je jongen(s). Die maken alle, eventuele onhebbelijkheden ruimschoots goed.

Ook benieuwd naar de meisjesversie? Meisjesmoeder Jitra schreef 10 dingen die een meisjesmoeder moet accepteren!